در همهجای دنیا رسم چنین است که افراد خانوادهی پسر به خواستگاری دختر میروند، اما در قریهی ابیانه قضیه برعکس است. موقعی که دختری پسری را پسندید، مادر دختر به خواستگاری داماد میرود و چون جریان آشنایی پسر و دختر جوان قبلا صورت گرفته، موضوع خواستگاری که به لهجهی محلی «دینه» گفته میشود بهسادگی برگزار میگردد./ خرید لوازم خانه به عهدهی زن است و مرد از زن پل توجیبی میگیرد و کوچکترین دخالتی در امور خانواده ندارد./ هیچ خانوادهای در ابیانه بیش از سه فرزند ندارد. شعار زن ابیانهای این است «فرزند کم ولی باتربیت و تحصیلکرده» خود من که بیش از ده سال ازدواج کردهام بیش از دو فرزند ندارم.